EU Water Law

Η οδηγία 2006/7 της 15ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με τη διαχείριση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης οργανώνει την παρακολούθηση και την ταξινόμησή τους, τη διαχείριση της ποιότητάς τους και την ενημέρωση του κοινού. Τα ύδατα κολύμβησης που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας περιλαμβάνουν «κάθε στοιχείο» επιφανειακών υδάτων όπου η αρμόδια αρχή αναμένει ότι θα κολυμπά μεγάλος αριθμός ατόμων και όπου δεν έχει επιβάλει μόνιμη απαγόρευση της κολύμβησης ή δεν έχει εκδώσει μόνιμη σύσταση κατά της κολύμβησης (με εξαίρεση τα κολυμβητήρια και τις δεξαμενές ιαματικών λουτρών, τα περίκλειστα ύδατα που υπόκεινται σε επεξεργασία ή χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς και τα τεχνητώς περίκλειστα ύδατα, που διαχωρίζονται από τα επιφανειακά και τα υπόγεια ύδατα (άρθρο 1 παράγραφος 3)). Καθορίζονται οριακές τιμές για τους εντερόκοκκους και τα κολοβακτηρίδια, των οποίων είναι γνωστή η ικανότητα να αποτελούν δείκτες της ποιότητας του νερού (άρθρο 3 παράγραφος 2 και παράρτημα Ι) (Οι εντερόκοκκοι «συσχετίζονται» με τη γαστρεντερίτιδα και τα κολοβακτηρίδια είναι το κύριο συστατικό των γνωστών παλαιά ως κολοβακτηριδίων κοπράνων).

Η ταξινόμηση των υδάτων κολύμβησης έχει τέσσερις κατηγορίες: ανεπαρκούς ποιότητας, επαρκούς ποιότητας, καλής ποιότητας ή εξαιρετικής ποιότητας. Όλα τα ύδατα κολύμβησης πρέπει να είναι τουλάχιστον «επαρκούς» ποιότητας. Λαμβάνονται μέτρα με στόχο να αυξηθεί ο αριθμός των τοποθεσιών υδάτων κολύμβησης που χαρακτηρίζονται «εξαιρετικής ποιότητας» ή «καλής ποιότητας» (άρθρο 5 παράγραφοι 1 και 3). Σε περίπτωση ταξινόμησης των υδάτων στην κατηγορία «ανεπαρκούς ποιότητας», οι εθνικές αρχές πρέπει να λαμβάνουν «κατάλληλα» διαχειριστικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης κολύμβησης ή της σύστασης αποφυγής της κολύμβησης (η οποία καθίσταται μόνιμη μετά από πέντε συναπτά έτη), προσδιορίζονται τα αίτια και οι λόγοι για το συγκεκριμένο επίπεδο ποιότητας και λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη, τη μείωση ή την εξάλειψη των αιτίων της ρύπανσης (άρθρο 5 παράγραφος 4).