Εισαγωγή: Ευρωπαϊκά ύδατα και ρύπανση
Η απορροή ιζημάτων από το έδαφος μπορεί να κάνει το νερό λασπώδες, παρεμποδίζοντας το φως του ήλιου και, ως αποτέλεσμα αυτού, σκοτώνει την άγρια ζωή. Η άρδευση, ειδικά όταν χρησιμοποιείται ακατάλληλα, μπορεί να μεταφέρει ροές αλάτων, θρεπτικών ουσιών και άλλων ρύπων από τα εδάφη στο νερό. Όλοι αυτοί οι ρύποι μπορούν επίσης να καταστήσουν το νερό ακατάλληλο προς υδροληψία για πόσιμο νερό. Η φυσική διαχείριση των ποταμών και του ευρύτερου υδρολογικού περιβάλλοντος μιας λεκάνης απορροής ποταμού, όπως με τη διοχέτευση μέσω καναλιών, την κατασκευή φραγμάτων ή τη διαχείριση όχθης ποταμού, μπορεί να διαταράξει τους φυσικούς οικοτόπους, όπως τη βλάστηση στην όχθη. Τα υπόγεια ύδατα παρέχουν βασική ροή για συστήματα επιφανειακών υδάτων, έτσι ώστε η ποιότητά τους να επηρεάζει την ποιότητα των εν λόγω επιφανειακών υδάτων. Η ποιότητα των υπόγειων υδάτων απειλείται από διάφορους παράγοντες, όπως η έκπλυση νιτρικών και φυτοφαρμάκων από καλλιεργούμενες εκτάσεις, καθώς και από την πιο περιορισμένη μόλυνση από σημειακές πηγές, όπως αποθέσεις χημικών αποβλήτων, χώροι υγειονομικής ταφής, δεξαμενές πετρελαίου και μολυσμένοι χώροι. Για τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες όπως το κολύμπι, ανησυχία για τη δημόσια υγεία προκαλεί η περιττωματική μόλυνση από τα λύματα και τα ζώα. Η ρύπανση του είδους αυτού αυξάνεται κατά τη διάρκεια ισχυρών βροχοπτώσεων και πλημμυρών, όταν η ρύπανση εκπλύνεται σε ποτάμια και θάλασσες, αλλά και από την υπερχείλιση δικτύων αποχέτευσης.
Πριν από σαράντα χρόνια, σε πολλά από τα ύδατα της Ευρώπης απορρίπτονταν μεγάλες ποσότητες μη ελεγχόμενων, μη επεξεργασμένων ή μερικώς επεξεργασμένων λυμάτων. Τα ελάχιστα πρότυπα ποιότητας των υδάτων (κάτι που σημαίνει τουλάχιστον «επαρκή» ποιότητα των υδάτων αναψυχής) πληρούνται από το 96 % όλων των περιοχών υδάτων αναψυχής της ΕΕ που υπέβαλαν εκθέσεις για την κολυμβητική περίοδο του 2015. Το ποσοστό των περιοχών με κακή ποιότητα υδάτων αναψυχής μειώθηκε σε 1,6 % το 2015 από 1,9 % το 2014. Το ποσοστό των περιοχών αναψυχής στην ΕΕ με εξαιρετική ποιότητα υδάτων αυξήθηκε από 78,1 % το 2011 σε 84,4 % το 2015. Συνολικά, το 2009 μόνο το 43 % των επιφανειακών υδατικών συστημάτων είχαν καλή ή υψηλή οικολογική κατάσταση ενώ, το 2015, το 53 % των υδατικών συστημάτων αναμένεται να φθάσει σε καλή οικολογική κατάσταση, καθιστώντας απίθανο να επιτευχθεί ο στόχος καλής κατάστασης των υδάτων.
Klicken Sie Μεγέθυνση