Εισαγωγή
Η βιοποικιλότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις λειτουργίες του οικοσυστήματος που παρέχουν υπηρεσίες στήριξης, παροχής αγαθών, ρύθμισης, αλλά και πολιτιστικής φύσης. Οι υπηρεσίες αυτές είναι απαραίτητες για την ανθρώπινη ευημερία, καθώς σχετίζονται άμεσα με τις ανάγκες σε τρόφιμα, την ανθρώπινη υγεία, την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο. Ειδικότερα, ο ρόλος της βιοποικιλότητας συνδέεται άμεσα με θεμελιώδεις λειτουργίες στη γη, όπως η διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος (π.χ. ανακύκλωση και αποθήκευση θρεπτικών ουσιών, καταπολέμηση της ρύπανσης, σταθεροποίηση του κλίματος, διαμόρφωση και προστασία του εδάφους), η παροχή βιολογικών πόρων (π.χ. παροχή φαρμάκων και φαρμακευτικών προϊόντων, προϊόντων ξυλείας, ζωικού κεφαλαίου και ποικιλίας ειδών, οικοσυστημάτων και γονιδίων), αλλά και οι κοινωνικές παροχές (π.χ. αναψυχή και τουρισμός, πολιτιστική αξία, εκπαίδευση και έρευνα).
Τη σημερινή εποχή, η βιοποικιλότητα της γης βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο. Η κύρια αιτία της απώλειας βιοποικιλότητας μπορεί να αποδοθεί στην επίδραση των ανθρώπων στο οικοσύστημα του πλανήτη. Στην ουσία, τα ανθρώπινα όντα έχουν μεταβάλει βαθιά το περιβάλλον και έχουν τροποποιήσει τα εδάφη, εκμεταλλευόμενα άμεσα τα είδη, για παράδειγμα με το ψάρεμα και το κυνήγι, την αλλαγή των βιογεωχημικών κύκλων και τη μεταφορά ειδών από τη μία περιοχή του πλανήτη στην άλλη. Οι απειλές για τη βιοποικιλότητα μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα κύρια σημεία 
αλλοίωση και απώλεια ενδιαιτημάτων, εισαγωγή εξωτικών ειδών και γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, ρύπανση, υπερπληθυσμός ανθρώπων, κλιματική αλλαγή, υπερεκμετάλλευση πόρων.
Δεδομένου ότι η απώλεια βιοποικιλότητας περιγράφεται, παράλληλα με την κλιματική αλλαγή, ως η πλέον κρίσιμη παγκόσμια περιβαλλοντική απειλή, το 2010 οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ έθεσαν τον ακόλουθο στόχο για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας στην ΕΕ: «Για να σταματήσει η απώλεια της βιοποικιλότητας και η υποβάθμιση των υπηρεσιών οικοσυστήματος στην ΕΕ έως το 2020, να τις αποκαταστήσει στο μέτρο του εφικτού, εντείνοντας παράλληλα τη συμβολή της ΕΕ στην αποτροπή της παγκόσμιας απώλειας βιοποικιλότητας.» Η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2020 της Επιτροπής , η οποία εγκρίθηκε τον Μάιο του 2011, καθορίζει έξι βασικούς στόχους ώστε να διασφαλιστεί ότι θα επιτευχθεί ο γενικός αυτός στόχος έως το 2020. Ένας από τους στόχους είναι η πλήρης εφαρμογή των οδηγιών για τα πτηνά και τους οικοτόπους.
Οι οδηγίες για τα πτηνά και τους οικοτόπους , οι οποίες μερικές φορές ονομάζονται από κοινού «οδηγίες για τη φύση», αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους της πολιτικής της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα: επίκεντρο της ευρωπαϊκής διατήρησης της φύσης είναι η προστασία της βιοποικιλότητας. Επιτρέπουν και στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ να συνεργαστούν, μέσα σε ένα κοινό νομοθετικό πλαίσιο, για τη διατήρηση των πλέον απειλούμενων και πολύτιμων οικοτόπων και ειδών της Ευρώπης σε ολόκληρο το φυσικό τους εύρος εντός της ΕΕ, ανεξάρτητα από πολιτικά ή διοικητικά όρια.