W niektórych sprawach objętych zakresem art. 6 KA, a co za tym idzie art. 9 ust. 2 KA
Art. 13 dyrektywy w sprawie odpowiedzialności za środowisko (2004/35/WE) stanowi:
-
Osoby określone w art. 12 ust. 1 mają dostęp do możliwości skorzystania z procedur odwoławczych w sądzie lub innej bezstronnej instytucji publicznej w celu oceny decyzji, działań lub zaniechania działania właściwych władz na mocy niniejszej dyrektywy pod kątem ich proceduralnej i merytorycznej zgodności z prawem.
-
Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla przepisów prawa krajowego, które regulują dostęp do wymiaru sprawiedliwości, a także tych przepisów, które wymagają wyczerpania administracyjnych procedur odwoławczych przed skorzystaniem z prawnej procedury sądowej.
Art. 12 ust. 1 tej samej dyrektywy stanowi, że:
Osoby fizyczne lub prawne, które:
-
zostały dotknięte szkodami wyrządzonymi środowisku naturalnemu lub było to prawdopodobne; lub
-
są dostatecznie zainteresowane podejmowaniem decyzji odnoszących się do szkód wyrządzanych środowisku naturalnemu; lub, zamiennie,
- stwierdzają naruszenie prawa, w przypadku gdy administracyjne prawo procesowe Państwa Członkowskiego wymaga tego jako warunek wstępny, są uprawnione do przedkładania właściwym władzom wszelkich uwag związanych z przypadkami szkód wyrządzanych środowisku naturalnemu lub bezpośredniego zagrożenia wystąpieniem takich szkód, których są im znane, a także do żądania podjęcia działań przez właściwe władze na mocy niniejszej dyrektywy.
Państwa Członkowskie określają, co oznacza „dostatecznie zainteresowane” i „naruszenie prawa”.
W tym celu uznaje się, że do celów przepisu lit. b) wszelkie pozarządowe organizacje wspierające ochronę środowiska są dostatecznie zainteresowane i spełniają wymagania na mocy prawa krajowego. Uznaje się, że do celów przepisu lit. c) prawa takich organizacji mogą być naruszone.
Uprawnienie do składania wniosków i żądania podjęcia działań jest sformułowane w sposób, który bardzo ściśle nawiązuje do sformułowania użytego w art. 9 ust. 2 Konwencji z Aarhus oraz w powiązanych przepisach dyrektywy OOŚ. Podmioty uprawnione do składania wniosków i żądania podjęcia działań są również uprawnione do kwestionowania proceduralnej i materialnej zgodności z prawem decyzji właściwego organu, działania lub zaniechania działania na podstawie wniosków i żądań. Podobieństwo sformułowań, w tym w odniesieniu do kwalifikowanego uprawnienia organizacji pozarządowych zajmujących się ochroną środowiska, oznacza, że orzecznictwo TSUE dotyczące legitymacji procesowej może być również brane pod uwagę przy interpretacji dyrektywy w sprawie odpowiedzialności za środowisko.
W sprawie Folk (C-529/15) TSUE orzekł, że osoby posiadające licencję połowową muszą mieć możliwość wszczęcia postępowania odwoławczego przed sądem lub innym właściwym organem publicznym zgodnie z art. 12 i 13 dyrektywy.