Εισαγωγή στην πολιτική της ΕΕ για τα απόβλητα
Η πολιτική της ΕΕ για τα απόβλητα έχει ως στόχο να συμβάλει στην κυκλική οικονομία με την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση πόρων υψηλής ποιότητας από τα απόβλητα. Σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Eurostat), το 2018 παρήχθησαν στην ΕΕ περίπου 2,3 δισεκατομμύρια τόνοι στερεών αποβλήτων, εξαιρουμένων των οργανικών αποβλήτων από τη γεωργία και της λυματολάσπης. Ο μέσος Ευρωπαίος παράγει 5 τόνους αποβλήτων κάθε χρόνο. Μόνο το 38% των απορριμμάτων στην ΕΕ ανακυκλώνεται και πάνω από το 60% των οικιακών απορριμμάτων εξακολουθεί να οδηγείται σε χώρους υγειονομικής ταφής σε ορισμένες χώρες της ΕΕ. 
.
Από την έκδοση της πρώτης οδηγίας-πλαισίου της ΕΕ για τα απόβλητα το 1975, η νομοθεσία έχει επεκταθεί θεαματικά προκειμένου να καλύπτει πολλές συγκεκριμένες ροές αποβλήτων και διάφορους τομείς της διαχείρισης αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων των χώρων υγειονομικής ταφής, των επικίνδυνων αποβλήτων, και της μεταφοράς αποβλήτων. Ως εκ τούτου, εκτός από το γενικό νομικό πλαίσιο, η ΕΕ διαθέτει επιπλέον και εξειδικευμένη νομοθεσία για την αντιμετώπιση διαφορετικών τύπων αποβλήτων.
Η πολιτική της ΕΕ για τα απόβλητα αποσκοπεί στην προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας και συμβάλλει στη μετάβαση της ΕΕ σε μια κυκλική οικονομία. Θέτει στόχους για τη βελτίωση της διαχείρισης των αποβλήτων, την τόνωση της καινοτομίας στην ανακύκλωση και τον περιορισμό της υγειονομικής ταφής. Εκτός από τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υγεία, τα απόβλητα συνδέονται άμεσα με οικονομικές απώλειες, καθώς εκτιμάται ότι τα υλικά που αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής στην ΕΕ θα μπορούσαν να έχουν τεράστια εμπορική αξία. Υπάρχουν επίσης πρόσθετα κόστη, όπως το κόστος των υποδομών που απαιτούνται για τη συλλογή, τη διαλογή και τη διαχείριση των αποβλήτων, ενώ άμεση είναι και η σύνδεση με την υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων που προκαλείται από την αύξηση του πληθυσμού, την αστικοποίηση, τις μη βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες και τα καταναλωτικά πρότυπα.