B-Wysoka zlozonosc ekologiczna
Jak wspomniano powyzej, zmiany hydromorfologiczne stanowia glówna presje na zbiorniki wodne. Rózne rodzaje dzialalnosci czlowieka (rolnictwo, produkcja energii, transport, planowanie przestrzenne) wplynely na morfologie i hydrologie czesci wód slodkich. 17% europejskich czesci wód zostalo uznanych przez panstwa czlonkowskie za silnie zmienione (13%) lub sztuczne (4%) z powodu dawnych lub ciaglych zmian na przestrzeni dziesiecioleci. Splyw osadów z terenu moze sprawic, ze woda stanie sie mulista, blokujac swiatlo sloneczne i w rezultacie zabijajac dzikie zwierzeta. Nawadnianie, zwlaszcza gdy jest stosowane niewlasciwie, moze spowodowac przeplyw soli, skladników odzywczych i innych zanieczyszczen z gleb do wody. Fizyczne zarzadzanie rzekami i szerszym srodowiskiem hydrologicznym dorzecza, np. poprzez kanalizacje, budowe zapór lub zagospodarowanie brzegów rzeki, moze zaklócic funkcjonowanie siedlisk przyrodniczych, takich jak roslinnosc brzegowa.
Istnienie elektrowni wodnych jest jednym z powodów podawanych przez panstwa czlonkowskie jako uzasadnienie wyznaczania takich czesci wód. Zapory, infrastruktura przeciwpowodziowa, melioracje, zbiorniki wodne, sa róznymi zródlami zmian hydromorfologicznych ; takie dzialania lub bariery modyfikuja naturalny rezim przeplywu wody, wplywaja, a nawet przerywaja ciaglosc rzek i przyczyniaja sie do fragmentacji rzek i spadku róznorodnosci biologicznej. EEA wyjasnia, ze "20% jednolitych czesci wód powierzchniowych jest dotknietych barierami jako znaczaca presja"; wskazuje równiez, ze "dla 40% dotknietych jednolitych czesci wód cel barier jest niejasny"
. Podkresla ona znaczenie przywrócenia odcietych obszarów podmoklych i terenów zalewowych, w szczególnosci w kontekscie wdrazania dyrektywy powodziowej
, dostosowania do zmian klimatu
oraz sieci Natura 2000
.
Ostatnie badania naukowe pokazuja, ze fragmentacja rzek jest powaznym wyzwaniem z "co najmniej 1,2 milionem barier w nurcie rzeki w 36 krajach europejskich" . Jednoczesnie promocja produkcji energii ze zródel odnawialnych sklania niektóre panstwa czlonkowskie do zwiekszenia wydajnosci istniejacych elektrowni wodnych, a takze do inwestowania w nowe elektrownie wodne. Promocja bardziej zrównowazonych srodków transportu podnosi równiez kwestie ekologicznego oddzialywania sródladowych dróg wodnych (okolo 40 000 km), w szczególnosci w Europie Srodkowej.
Biorac pod uwage cala te ekologiczna zlozonosc i róznorodnosc presji wywieranych przez czlowieka na wody slodkie, zintegrowane i ekosystemowe podejscie jest niezbedne, zwlaszcza w celu rozwiazania obecnych sytuacji kryzysowych. RDW promuje wdrazanie koncepcji zintegrowanego zarzadzania zasobami wodnymi, zdefiniowanego przez Globalne Partnerstwo Wodne jako "proces, który promuje skoordynowany rozwój i zarzadzanie woda, ziemia i powiazanymi zasobami w celu maksymalizacji wynikajacego z tego dobrobytu gospodarczego i spolecznego w sprawiedliwy sposób, bez naruszania trwalosci kluczowych ekosystemów" . Nowy program dzialan UE na rzecz srodowiska do 2030 r. równiez promuje podejscie ekosystemowe "dla zintegrowanego zarzadzania ziemia, woda i zywymi zasobami, które promuje ochrone i zrównowazone uzytkowanie w sprawiedliwy sposób, aby pomóc w osiagnieciu równowagi"
miedzy celami ochrony, zrównowazonego uzytkowania i podzialu korzysci z róznorodnosci biologicznej.
UE jest bez watpienia kluczowym podmiotem w zakresie zarzadzania zasobami wodnymi i ram prawnych. Jej wklad wraz z panstwami czlonkowskimi, bez zapominania o roli sedziów, musi byc wzorcowy i stanowic sile napedowa dla przestrzegania zasady pomocniczosci i wysokiego poziomu ochrony srodowiska. Podczas gdy RDW stanowi centralny element polityki wodnej UE, prawo wodne UE ma zlozona strukture (czesc II).