Προστασία των ειδών βάσει της οδηγίας για τα πτηνά
Θήρα, σύλληψη ή θανάτωση πτηνών
- 1. Ανάλογα με το επίπεδο του πληθυσμού τους, τη γεωγραφική κατανομή και το ρυθμό αναπαραγωγής τους σε όλη την Κοινότητα, τα αναφερόμενα στο παράρτημα II είδη είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο θηρευτικών πράξεων στα πλαίσια της εθνικής νομοθεσίας. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η θήρα αυτών των ειδών να μην υπονομεύει τις προσπάθειες διατηρήσεως που αναλαμβάνονται στη ζώνη εξαπλώσεώς τους.
- 2. Τα είδη που απαριθμούνται στο παράρτημα II μέρος Α είναι δυνατόν να θηρεύονται στη γεωγραφική θαλάσσια και χερσαία ζώνη εφαρμογής της παρούσης οδηγίας.
- 3. Τα είδη που απαριθμούνται στο παράρτημα II μέρος Β, είναι δυνατόν να θηρεύονται μόνο στα κράτη μέλη για τα οποία έχουν σημειωθεί.
- 4.
Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η θηρευτική δραστηριότητα στην οποία συμπεριλαμβάνονται και η ιερακοθηρία, όπως προκύπτει από την εφαρμογή των ισχυουσών εθνικών διατάξεων, σέβεται τις αρχές μιας ορθολογικής χρησιμοποιήσεως και οικολογικά ισορροπημένης ρυθμίσεως για τα είδη πτηνών που αφορά, και ότι η πρακτική αυτή είναι συμβιβάσιμη, ως προς τον πληθυσμό των ειδών αυτών, και ιδιαίτερα των αποδημητικών, με τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από το άρθρο 2.
Τα κράτη μέλη μεριμνούν ιδιαίτερα ώστε τα είδη στα οποία εφαρμόζεται η θηρευτική νομοθεσία να μη θηρεύονται κατά την περίοδο φωλεοποιήσεως, ούτε κατά τις διάφορες φάσεις της αναπαραγωγής και εξαρτήσεως.
Όταν πρόκειται για αποδημητικά είδη μεριμνούν ιδιαίτερα ώστε τα είδη που υπόκεινται στη θηρευτική νομοθεσία να μη θηρεύονται κατά την περίοδο αναπαραγωγής και κατά την επιστροφή τους στον τόπο φωλεοποιήσεως.
Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για την πρακτική εφαρμογή της θηρευτικής νομοθεσίας τους.
Μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες διατάξεις της οδηγίας για τα πτηνά είναι το άρθρο 7 σχετικά με τη διαχείριση της θήρας. Σύμφωνα με το προοίμιο (10) και το άρθρο 7, σε συνδυασμό με το παράρτημα II της οδηγίας για τα πτηνά, η θήρα αναγνωρίζεται ως νόμιμη δραστηριότητα. Πρόκειται για δραστηριότητα που παρέχει σημαντικά κοινωνικά, πολιτιστικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη σε διάφορες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το άρθρο 7 της οδηγίας για τα πτηνά παρέχει ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης της θήρας, ώστε να διασφαλίζεται ότι η πρακτική αυτή είναι βιώσιμη. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει την απαίτηση να διασφαλίζεται ότι τα πτηνά δεν θηρεύονται κατά την περίοδο αναπαραγωγής και εξάρτησης των νεοσσών ή κατά την επιστροφή στον τόπο φωλεοποιήσεως (άρθρο 7 παράγραφος 4 της οδηγίας για τα πτηνά). Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να καθορίσουν την περίοδο αυτή με ιδιαίτερη προσοχή:
- «η προστασία από τις θηρευτικές δραστηριότητες δεν μπορεί να περιορίζεται στην πλειονότητα των πτηνών συγκεκριμένου είδους, όπως αυτή καθορίζεται με βάση ένα μέσο όρο των κύκλων αναπαραγωγής και μετακινήσεων προς αποδημία... Ο αποκλεισμός από την προστασία αυτή τμήματος του συγκεκριμένου είδους αντίκειται προς τους στόχους της οδηγίας, σε περίπτωση παρατεταμένης εξαρτήσεως των νεογνών και πρόωρης αποδημίας.»
- Αντίστοιχα, «[…] η ημερομηνία λήξεως της θήρας των αποδημητικών πτηνών [...] πρέπει να καθορίζεται βάσει μεθόδου εγγυωμένης πλήρως την προστασία των ειδών αυτών ενόσω διαρκεί η μετανάστευση τους προς αναζήτηση συντρόφου. Οι μέθοδοι που έχουν ως σκοπό ή ως αποτέλεσμα ότι ορισμένο ποσοστό των πτηνών ενός είδους διαφεύγουν της ανωτέρω προστασίας […] δεν συνάδουν με το άρθρο 7 παράγραφος 4 της οδηγίας για τα πτηνά».
Αναφερόμενη στο άρθρο 7 και στο άρθρο 6 παράγραφοι 2 έως 4 της οδηγίας για τα πτηνά, η οδηγία προβλέπει παρέκκλιση από τη γενική αρχή σχετικά με τα είδη πτηνών που απαριθμούνται στα παραρτήματα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι γενικές απαγορεύσεις δεν ισχύουν πλέον. Οι γενικοί κανόνες προστασίας παραμένουν σε ισχύ για όλα τα είδη που δεν αναφέρονται στα παραρτήματα, ή εάν δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις παρέκκλισης του άρθρου.