Organizacje ekologiczne (organizacje pozarządowe)
Przedmiot działalności (centrum zainteresowania organizacji pozarządowej)
TSUE uznaje możliwość ograniczenia przez państwa członkowskie dostępu do ochrony sądowej wyłącznie do organizacji pozarządowych, które promują ochronę środowiska. Uczynił to w kontekście stosowania dyrektywy OOŚ. Zob. sprawa Djurgården-Lilla Värtans Miljöskyddsförening (C-263/08), cpkt 45-46: "W odniesieniu do organizacji pozarządowych działających na rzecz środowiska naturalnego art. 1 ust. 2 dyrektywy 85/337 w związku z art. 10a tejże wymaga, aby te spośród nich, które «spełniają wymagania przewidziane w prawie krajowym», były uważane, w zależności od przypadku, za «mające wystarczający interes» lub za korzystające z prawa, które może zostać naruszone przez przedsięwzięcie wchodzące w zakres stosowania tej dyrektywy. Wprawdzie art. 10a dyrektywy 85/337, poprzez odesłanie do art. 1 ust. 2 tej dyrektywy, pozostawia ustawodawcom krajowym określenie przesłanek, jakie mogą być wymagane, aby organizacja pozarządowa działająca na rzecz ochrony środowiska, jak na przykład stowarzyszenie, mogła skorzystać z prawa odwołania się w wyżej przywołanych okolicznościach, jednak przepisy krajowe wydane na tej podstawie muszą, po pierwsze, gwarantować «szeroki dostęp do wymiaru sprawiedliwości», a po drugie, zapewniać skuteczność przepisów dyrektywy 85/337 dotyczących prawa odwołania się do sądu. W konsekwencji te przepisy krajowe nie mogą grozić pozbawieniem wszelkiego znaczenia przepisów wspólnotowych, zgodnie z którymi osoby mające wystarczający interes, aby sprzeciwić się danemu przedsięwzięciu lub osoby, których prawa przedsięwzięcie to może naruszać, a wśród nich stowarzyszenia ochrony środowiska, powinny mieć legitymację procesową do występowania przed właściwymi sądami”.".
Wnioski te mają zastosowanie nawet do spraw niedotyczących OOŚ. Komitet ds. Przestrzegania Konwencji z Aarhus stwierdza, że to, czy organizacja pozarządowa promuje ochronę środowiska, można ustalić na wiele sposobów, w tym między innymi na podstawie postanowień jej statutu i działalności. Strony mogą ustanowić wymogi na mocy prawa krajowego, ale takie wymogi nie powinny być sprzeczne z zasadami Konwencji (sprawa Armenia ACCC/C/2009/43, ECE/MP.PP/2011/11/Add.1, 2011, pkt 81).
Pojęcie środowiska w prawie UE nie ogranicza się jednak do środowiska naturalnego, co jest istotne dla określenia zakresu zastrzeżeń, jakie mogą zgłaszać organizacje pozarządowe zajmujące się ochroną środowiska. Zob. opinia Rzecznika Generalnego w sprawie Stichting Natuur en Milieu i inni (C-266/09), pkt 57: "Niemniej jednak pojęcie środowiska w prawie Unii nie zawsze ogranicza się do środowiska naturalnego. Ocena skutków wywieranych na środowisko naturalne rozciąga się zatem między innymi na skutki dla ludności i dóbr materialnych, włącznie z dziedzictwem architektonicznym i archeologicznym(28). Ponadto dyrektywa ramowa wodna przewiduje środowiskowe normy jakości w odniesieniu do sztucznych części wód(29). I jak wreszcie podnosi Komisja, w starej dyrektywie w sprawie informacji o środowisku informacje na temat stanu fauny i flory były jeszcze postrzegane jako informacje o środowisku, niezależnie od tego, czy chodziło o naturalną faunę i florę". Dlatego warunek, że organizacja pozarządowa promuje ochronę środowiska, powinien być interpretowany szeroko.