Uwarunkowania prawne
Najważniejsze przepisy dotyczące ochrony środowiska w Konstytucji
Ochrony środowiska dotyczą wymienione poniżej przepisy Konstytucji RP:
- Art. 5, który statuuje ogólną zasadę, zgodnie z którą Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju;
- Art. 86, zgodnie z którym każdy jest obowiązany do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie. Zasady tej odpowiedzialności określa ustawa;
-
Art. 74 ust. 1, 2 i 4, który wprowadza adresowany do władz publicznych obowiązek ochrony środowiska;
- Władze publiczne prowadzą politykę zapewniającą bezpieczeństwo ekologiczne współczesnemu i przyszłym pokoleniom,
- Ochrona środowiska jest obowiązkiem władz publicznych,
- Władze publiczne wspierają działania obywateli na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska.
W praktyce obowiązki te mają charakter raczej ogólnych zasad postępowania, które trudno byłoby bezpośrednio egzekwować przed sądem.
- Art. 68 ust. 4, stanowiący, że władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska;
- Art. 74 ust. 3, przyznający każdemu prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska.
Ogólne zasady procedury administracyjnej regulowane są w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Kpa)
Kpa reguluje m.in. następujące kwestie:
- kto uznawany jest za „stronę postępowania” i tym samym uprawniony do składania odwołania od decyzji administracyjnych, w tym od decyzji w sprawach z zakresu prawa ochrony środowiska (zasady określone w tym zakresie przez Kpa mogą być jednak modyfikowane przez przepisy szczególne zawarte w innych ustawach – są one opisane poniżej),
- zasady składania odwołania od decyzji administracyjnych (właściwe organy, terminy itd.),
- uprawnienia organizacji pozarządowych do uczestnictwa w postępowaniach, ale w odniesieniu do tych postępowań administracyjnych, w ramach których nie jest wyraźnie wymagany udział społeczeństwa (tzw. postępowania z udziałem społeczeństwa) oraz prawo do kwestionowania przez nie decyzji administracyjnych.
Ogólne zasady dotyczące wnoszenia skarg do sądów administracyjnych reguluje z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Ppsa)
Ppsa zawiera podstawie regulacje dotyczące m.in.:
- tego, kto jest uprawniony do składania skarg/sprzeciwów do sądu administracyjnego,
- procedury składania skargi/sprzeciwu do sądu (terminy, koszty itd.).
Dodatkowo zasady zaskarżania planów i programów przyjmowanych przez organy samorządu terytorialnego różnych szczebli oraz terenowe organy administracji rządowej zostały uregulowane w niżej wymienionych ustawach:
-
ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
;
-
ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym
;
-
ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa
;
-
ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie
.
Szczególne zasady wynikające z ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko – ustawa OOŚ.
Ustawa OOŚ określa m.in:
- kto powinien być uznany za stronę postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach i tym samym kto jest uprawniony do zaskarżania tych decyzji,
- uprawnienia organizacji ekologicznych do uczestnictwa w postępowaniach, w ramach których wymagana jest procedura udziału społeczeństwa oraz do zaskarżania decyzji wydanych w tych postępowaniach.
Szczególne zasady wynikające z ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r . - Prawo ochrony środowiska – ustawa Poś.
Ustawa Poś:
- określa, kto powinien być uznany za stronę postępowania w sprawie wydania pozwoleń zintegrowanych, pozwoleń na emisję gazów i pyłów do powietrza oraz pozwoleń na wytwarzanie odpadów i tym samym kto jest uprawniony do zaskarżania tych pozwoleń,
- wyłącza udział organizacji pozarządowych w postępowaniach w sprawie pozwoleń na emisję gazów i pyłów do powietrza oraz pozwoleń na wytwarzanie odpadów i tym samym możliwość zaskarżania przez organizacje tych pozwoleń.
Szczególne zasady wynikające Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne – Prawo wodne.
Prawo wodne:
- określa, kto powinien być uznany za stronę postępowania w sprawie decyzji dotyczących korzystania z wód, zwanych zgodami wodnoprawnymi, w tym pozwoleń wodnoprawnych i tym samym kto jest uprawniony do zaskarżania tych decyzji,
- wyłącza udział organizacji pozarządowych w postępowaniach w sprawie wskazanych wyżej decyzji i tym samym możliwość ich zaskarżania przez organizacje.
Niezależnie od wskazanych powyżej aktów prawnych, w kontekście dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska istnieje w polskim porządku prawnym szereg aktów prawnych modyfikujących lub precyzujących te ogólne zasady w odniesieniu do konkretnych spraw administracyjnych. Chodzi np. o przepisy ustawy Prawo górnicze i geologiczne , ustawy Prawo budowlane
, a także przepisy licznych tzw. specustaw dotyczących określonych rodzajów inwestycji infrastrukturalnych (przedsięwzięć)
.