Dzialania lub zaniechania wladz publicznych naruszajace postanowienia prawa krajowego w dziedzinie srodowiska
Przepisy krajowe transponujace dyrektywe 2004/35/WE w sprawie odpowiedzialnosci za srodowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrzadzonym srodowisku naturalnemu, w zakresie dotyczacym dostepu do wymiaru sprawiedliwosci (ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w srodowisku i ich naprawie 
- dalej ustawa szkodowa)
Każdy ma prawo do „żądania podjęcia działań” związanych z przypadkami szkód wyrządzanych środowisku naturalnemu lub bezpośredniego zagrożenia wystąpieniem takich szkód, a w przypadku, gdy organ odmówi podjęcia działań (uznając żądanie za nieuzasadnione), każda osoba, do której skierowano taką odmowę, może ją zaskarżyć do organu drugiej instancji, a następnie do sądu (art. 24 ustawy szkodowej).
Organizacja ekologiczna dokonująca zgłoszenia, na podstawie którego wszczęto postępowanie, ma prawo uczestniczyć w tym postępowaniu na prawach strony (at. 24 ust 6 ustawy szkodowej).
Natomiast w przypadku, gdy organ wydał decyzję w sprawie środków zaradczych lub zapobiegawczych, prawo do zaskarżenia tej decyzji przysługuje wyłącznie organizacji ekologicznej, która złożyła wniosek o podjęcie działań, a nie innym osobom, które taki wniosek również złożyły.
Poza organizacjami ekologicznymi odwołanie od takiej decyzji może złożyć jej adresat oraz właściciel gruntu, na którym wystąpiła szkoda, i na którym mają być podjęte działania (są oni uważani za strony postępowania).