Βασικοί ορισμοί ("απόβλητο", "υποπροϊόν" κ.λπ.)
Υποπροϊόντα
Τα όρια του πεδίου εφαρμογής της νομικής κατηγορίας των αποβλήτων αφορούν τα υποπροϊόντα και τα προϊόντα που λαμβάνονται από ανακτημένα απόβλητα.
Υποπροϊόν είναι μια ουσία ή ένα αντικείμενο που διαφορετικά θα θεωρούταν απόβλητο, αλλά πληροί συγκεκριμένα κριτήρια - και δεν αποτελεί από νομική άποψη απόβλητο. Ο χαρακτηρισμός "υποπροϊόν" και η ιδιότητα "απόβλητα" αποκλείουν αμοιβαία το ένα το άλλο.
Ένα υποπροϊόν λαμβάνεται από μια παραγωγική διαδικασία, ο πρωταρχικός στόχος της οποίας δεν είναι η παραγωγή του εν λόγω αντικειμένου· η περαιτέρω χρήση του πρέπει να είναι βέβαιη· πρέπει να είναι κατάλληλο να χρησιμοποιηθεί "απ’ ευθείας χωρίς άλλη επεξεργασία πέραν της συνήθους βιομηχανικής πρακτικής", αφού έχει παραχθεί "ως αναπόσπαστο μέρος μιας παραγωγικής διαδικασίας, και η περαιτέρω χρήση είναι σύννομη, δηλαδή η ουσία ή το αντικείμενο πληροί όλες τις σχετικές απαιτήσεις περί προϊόντων και προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας για τη συγκεκριμένη χρήση και δεν πρόκειται να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία" [άρθρο 5 παράγραφος 1 της Οδηγίας-Πλαισίου για τα απόβλητα].
Εάν τα υλικά δεν παραδόθηκαν αμέσως, είναι σκόπιμο να επιτραπεί η προσωρινή αποθήκευση για εύλογο χρονικό διάστημα, έως ότου εκτελεστούν οι εργασίες για τις οποίες προορίζονται. Η εν λόγω περίοδος αποθήκευσης δεν πρέπει, ωστόσο, να υπερβαίνει το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να μπορέσει η ενδιαφερόμενη επιχείρηση να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις (βλ. υπόθεση C-113/12 Brady, § 45).
Η νομολογία παρέχει παραδείγματα υποπροϊόντων: πετρώματα που περισσεύουν από τη λειτουργία ενός ορυχείου και χρησιμοποιούνται χωρίς περαιτέρω επεξεργασία για την αναγκαία πλήρωση των υπόγειων στοών (υπόθεση C-114/01 AvestaPolarit Chrome- υπόθεση C-457/02 Niselli), κοπριά που παράγεται σε χοιροστάσιο και χρησιμοποιείται ως λίπασμα (υπόθεση C-113/12 Brady, §52-57), βαρέα καύσιμα που πωλούνται ως καύσιμα (υπόθεση C-188/07 Commune de Mesquer), χώμα και υλικά εκσκαφών (υπόθεση C- 238/21 Porr Bau).
Πρόσφατα, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-21/19 και C-23/19 P.F. Kamstra Recycling και άλλοι, το ΔΕΕ έκρινε ότι υλικό που δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως «υποπροϊόν» μπορεί ωστόσο να θεωρηθεί «ζωικό υποπροϊόν» σύμφωνα με τον ειδικό κανονισμό για τα ζωικά υποπροϊόντα (με αριθ. 1774/2002, που αντικαταστάθηκε από τον με αριθ. 1069/2009). Δεν υπάρχει αλληλοεπικάλυψη ή συσχέτιση μεταξύ των εννοιών αυτών.