C-Wody w kapieliskach
"W 2021 roku 88% kapielisk na wybrzezu UE zostalo sklasyfikowanych jako kapieliska doskonalej jakosci w porównaniu z 78,2% kapielisk sródladowych" . W ostatnim raporcie EEA podkresla sie równiez, ze 90% kapielisk zostalo sklasyfikowanych jako doskonalej jakosci w Austrii, na Malcie, w Grecji, Chorwacji, na Cyprze, w Danii i w Niemczech. Obecnie w UE zidentyfikowanych jest 21 551 kapielisk. Wdrozenie dyrektywy dotyczacej jakosci wody w kapieliskach (76/160/EWG
uchylonej dyrektywa 2006/7/WE
) przyczynilo sie do podniesienia jakosci wody w kapieliskach. EEA wspomina, ze od 2013 r. liczba obiektów o niskiej jakosci nieznacznie spadla. Jako jeden z powodów utrudniajacych poprawe jakosci wód w kapieliskach wskazuje sie niewystarczajace wdrozenie dyrektywy dotyczacej scieków komunalnych w panstwach czlonkowskich.
Dyrektywa 2006/7/WE organizuje kontrole i klasyfikacje, zarzadzanie jakoscia wody w kapieliskach oraz informowanie spoleczenstwa.

Wody w kapieliskach objete zakresem dyrektywy zawieraja "kazdy element" wód powierzchniowych, w których wlasciwy organ spodziewa sie duzej liczby osób kapiacych sie i nie wprowadzil stalego zakazu kapieli lub nie wydal stalego zalecenia niekapania sie (z wyjatkiem basenów plywackich oraz basenów uzdrowiskowych, zamknietych zbiorników wodnych podlegajacych oczyszczaniu lub wykorzystywanych w celach terapeutycznych, sztucznych, zamknietych zbiorników wodnych, oddzielonych od wód powierzchniowych i wód podziemnych(art. 1 ust. 3)).
Wartosci graniczne sa ustanowione dla enterokoków jelitowych i Escherichia coli, które maja znana zdolnosc jako wskaznik jakosci wody (art. 3 ust. 2 i zalacznik I) (enterokoki jelitowe sa " skorelowane " z zapaleniem zoladka i jelit, a Escherichia coli jest glównym skladnikiem dawnych form coli kalowych).
Klasyfikacja wody w kapieliskach obejmuje cztery kategorie: niedostateczna, dostateczna, dobra lub doskonala. Jakosc wszystkich wód w kapieliskach musi byc co najmniej "dostateczna". Podejmowane sa srodki majace na celu zwiekszenie liczby kapielisk zaklasyfikowanych jako "doskonale" lub "dobre" (art. 5 ust. 1 i 3).
W przypadku zakwalifikowania wody jako niedostatecznej jakosci, wladze krajowe musza podjac "odpowiednie" srodki zarzadzania, w tym zakaz kapieli lub zalecenie niekapania sie (które staje sie stale po pieciu kolejnych latach), okreslenie przyczyn i powodów takiego poziomu jakosci oraz odpowiednie srodki w celu zapobiezenia, zmniejszenia lub wyeliminowania przyczyn zanieczyszczenia (art. 5 ust. 4).
Kontrola musi byc przeprowadzona w miejscu w obrebie kapieliska, gdzie "spodziewana jest najwieksza liczba kapiacych sie" lub spodziewane jest najwieksze ryzyko zanieczyszczenia (art. 3 ust. 3). Nalezy w stosownym czasie podjac odpowiednie srodki zarzadzania, w przypadku, gdy panstwa czlonkowskie uzyskaja informacje o niespodziewanych sytuacjach, które maja lub co do których mozna przypuszczac, ze moga miec niekorzystny wplyw na jakosc wody w kapielisku oraz na zdrowie kapiacych sie (art. 7). Ponadto, jezeli profil wody w kapielisku wskazuje na tendencje do eutrofizacji, gdyz uwidacznia mozliwosc rozmnazania sie sinic lub tendencje do rozmnazania sie makroalg i/lub fitoplanktonu morskiego, nalezy podjac odpowiednie srodki kontroli lub zarzadzania (art. 8 i 9).
Skutecznosc takich srodków musi zostac zwiekszona poprzez niezwloczne i aktywne rozpowszechnianie "podczas sezonu kapielowego, w latwo dostepnym miejscu, w bliskim sasiedztwie kazdego kapieliska" aktualnej klasyfikacji wody w kapielisku oraz wszelkich zakazów lub zalecen dotyczacych kapieli "za pomoca jasnego i prostego znaku lub symbolu", a nawet „ogólnego opisu wody w kapielisku w jezyku nietechnicznym". W przypadku kapielisk, w których wystepuja krótkotrwale zanieczyszczenia, nalezy dodatkowo podac informacje o tym, ze woda w kapielisku podlega takim zanieczyszczeniom oraz o liczbie dni, w których zakazano lub odradzano kapiel w poprzednim sezonie kapielowym. Podaje sie równiez do wiadomosci, miedzy innymi, charakter i przewidywany czas trwania sytuacji anormalnych oraz powody, dla których kapiel jest zabroniona lub odradzana. Panstwa czlonkowskie sa zobowiazane do wykorzystania odpowiednich mediów i technologii, w tym internetu, w celu aktywnego i szybkiego rozpowszechniania "w odpowiednich przypadkach w kilku jezykach", wykazu kapielisk, klasyfikacji kazdego z nich w ciagu ostatnich trzech lat, zródla zanieczyszczenia w przypadku kapielisk zaklasyfikowanych jako "niedostatecznej" jakosci oraz srodków podjetych w celu zapobiezenia narazeniu kapiacych sie na zanieczyszczenie, jak równiez informacji o krótkotrwalych zanieczyszczeniach (art. 12).
Dyrektywa wodna w sprawie wody w kapieliskach (zarówno 76/160/EWG, jak i 2006/7/WE) nie byla przyczyna wielu spraw przed Trybunalem Sprawiedliwosci UE w porównaniu z innymi dyrektywami wodnymi UE; wszystkie zostaly wniesione w ramach postepowania w sprawie uchybienia zobowiazaniom panstwa czlonkowskiego , a tylko jedna zakonczyla sie nalozeniem kar finansowych za niezastosowanie sie do pierwszego wyroku Trybunalu
.
Zgodnie z europejska strategia "zero zanieczyszczen" (2021) Komisja rozpoczela przeglad dyrektywy 2006/7/WE w sprawie wody w kapieliskach, a w pazdzierniku 2021 r. rozpoczeto konsultacje spoleczne dotyczace wody w kapieliskach .