F-Kontinuum lad-morze: Dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej
Dyrektywa 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. 
ustanawiajaca ramy dzialan Wspólnoty w dziedzinie polityki srodowiska morskiego, zwana równiez "dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej", stawia sobie za "priorytet" osiagniecie lub utrzymanie "dobrego stanu ekologicznego srodowiska morskiego Wspólnoty" do roku 2020 (art. 1 i motyw nr 8) poprzez ustanowienie przejrzystych i spójnych ram prawnych, co nie jest jej jedynym lub mniej zauwazalnym podobienstwem do ramowej dyrektywy wodnej.
Dyrektywa 2008/56/WE ma zastosowanie do wszystkich "wód morskich", nad którymi panstwo czlonkowskie sprawuje lub wykonuje jurysdykcje lub prawa zgodnie z Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza ("UNCLOS"), jak równiez do wód przybrzeznych, jezeli w przedmiocie RDW, o ile chodzi o szczególne aspekty stanu srodowiska morskiego, nie zostaly one juz uwzglednione w tej dyrektywie lub w innych przepisach unijnych (art. 2 i art. 4 ust. 1). Panstwa czlonkowskie moga jednak uwzglednic specyfike regionów morskich ustanowionych dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej, tj. Morza Baltyckiego, pólnocno-wschodniego Oceanu Atlantyckiego, Morza Sródziemnego i Morza Czarnego, a takze specyfike podregionów okreslonych w tych regionach (art. 4).
Kazde panstwo czlonkowskie opracowuje, w odniesieniu do kazdego odpowiedniego regionu lub podregionu, strategie morska dla jego wód morskich (art. 5 ust. 1). W tym celu dokonuje ono wstepnej oceny podstawowych cech i wlasciwosci oraz obecnego stanu srodowiska tych wód, analizy dominujacych presji i wplywu na nie, w tym dzialalnosci czlowieka, jak równiez dostrzegalnych tendencji, a takze ekonomicznej i spolecznej analizy wykorzystania tych wód oraz kosztów degradacji srodowiska morskiego (art. 8 ust. 1). Nastepnie ustanawia kompleksowy zestaw celów srodowiskowych i zwiazanych z nimi wskazników odpowiadajacych dobremu stanowi srodowiska (art. 10). W oparciu o te dzialania przygotowawcze, które zostaly zaplanowane na 2014 r., przyjmuje sie programy monitorowania sluzace prowadzeniu biezacej oceny stanu srodowiska ich wód morskich w odniesieniu do okreslonych celów srodowiskowych (art. 11).
Panstwa czlonkowskie mialy równiez okreslic do 2015 r. srodki, które nalezy podjac "aby osiagnac lub utrzymac dobry stan srodowiska na ich wodach morskich" dla kazdego regionu lub podregionu morskiego poprzez odniesienie do zdefiniowanych celów srodowiskowych, oraz wlaczyc je do programu srodków z nalezytym uwzglednieniem zrównowazonego rozwoju oraz, w szczególnosci, spolecznych i gospodarczych skutków przewidywanych srodków (art. 13). Przewidziano jednak wyjatek w przypadku dzialania lub braku dzialania, za które dane panstwo czlonkowskie nie jest odpowiedzialne, z przyczyn naturalnych lub dzialania sily wyzszej, jak równiez w przypadku "modyfikacj[i] lub zmian fizycznych wlasciwosci wód morskich spowodowan[ych] przez dzialania podjete z waznych wzgledów interesu publicznego, które zostaly uznane za istotniejsze niz negatywne oddzialywanie na srodowisko, w tym oddzialywanie transgraniczne" (art. 14 ust. 1).
Strategie morskie sa opracowywane dla kazdego regionu lub podregionu morskiego w scislej wspólpracy z kazdym zainteresowanym panstwem czlonkowskim oraz panstwami trzecimi, jezeli sa one zaangazowane, poprzez istniejace struktury wspólpracy instytucjonalnej, zwlaszcza w ramach regionalnych konwencji morskich (motyw 13 i art. 6). W przypadku, gdy stan morza jest "na tyle krytyczny, ze konieczne jest natychmiastowe dzialanie", nalezy podjac podobna wspólprace w celu opracowania planu dzialania przewidujacego szybkie uruchomienie programów srodków, jak równiez ewentualnych bardziej rygorystycznych srodków ochronnych (art. 5 ust. 3).