B-Zlozona struktura legislacyjna polityki wodnej UE
Z drugiej strony, przyjecie RDW nie wydawalo sie wystarczajace do ochrony wód morskich, poniewaz jej zakres nie wykracza poza wody o charakterze przybrzeznym. Prawodawca unijny przyjal wiec dyrektywe 2008/56 ustanawiajaca ramy dzialan Wspólnoty w dziedzinie polityki srodowiska morskiego.
Inne istniejace wczesniej przepisy dotyczace jakosci wód, uznawane za wazne ze wzgledu na ich wykorzystanie, równiez pozostaly nietkniete przez RDW i powinny pozostac w mocy w przewidywalnej przyszlosci. Mowa tu w pierwszym rzedzie o dyrektywie 98/83/WE w sprawie jakosci wody przeznaczonej do spozycia przez ludzi, która zostala przeksztalcona dyrektywa 2020/2184/UE. Po drugie, odnosi sie to do dyrektywy 2006/7/WE dotyczacej zarzadzania jakoscia wody w kapieliskach 
.
Takze dwie inne dyrektywy, dotyczace bardzo waznych rodzajów zrzutów do srodowiska wodnego, pozostaja w mocy i stanowia wazne elementy prawodawstwa wodnego UE, zarówno pod wzgledem ich istotnego wkladu w ochrone zdrowia ludzkiego i srodowiska, jak i poziomu aktywnosci sadowniczej, która wywolaly i prawdopodobnie beda wywolywac w nadchodzacych latach. Jest to, po pierwsze, dyrektywa 91/271/EWG dotyczaca oczyszczania scieków komunalnych, która zostanie szczególowo omówiona w czesci 4 ponizej. Po wtóre, jest to dyrektywa 91/676/EWG dotyczaca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego, która zostanie omówiona w czesci 4 ponizej.
Chociaz RDW jest glównym elementem polityki wodnej UE, struktura (drzewo diagramu) prawodawstwa wodnego UE jest zlozona. Od czasu RDW przyjeto nowe przepisy, takie jak dyrektywa 2007/60/WE w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarzadzania nim lub rozporzadzenie 2020/741/UE w sprawie minimalnych wymogówdotyczacych ponownego wykorzystania wody . Ponadto, zgodnie z Planem dzialania UE na rzecz eliminacji zanieczyszczen wody, powietrza i gleby , Komisja zobowiazala sie do rozpoczecia procesu przegladu kilku aktów prawnych UE dotyczacych wody .
Ten bardzo pokazny zbiór prawa wodnego przyczynil sie do ogólnej poprawy jakosci wody od 1975 r.; jednakze, jak pokazuja sprawozdania EEA, pozostaje wiele luk i pojawiaja sie nowe wyzwania. Ponadto w panstwach czlonkowskich wystepuje wiele trudnosci z przestrzeganiem unijnego prawa wodnego. Takie zjawisko nieskutecznosci prawa jest oczywiscie "znakiem ostrzegawczym, który powinien zaalarmowac prawodawce i sklonic go do podejrzenia wad w fundamentach lub konstrukcji jego dziela" . Róznorodne orzecznictwo zwiazane z prawodawstwem wodnym UE pokazuje równiez zasadnicza role sedziów w interpretacji i przestrzeganiu obowiazków ochrony i poprawy jakosci wód i akwenów. Glównym wyzwaniem dla prawnej ochrony wody jest równiez koniecznosc wlaczenia wysokiego poziomu ochrony wody do wszystkich polityk UE.