WATER FRAMEWORK DIRECTIVE

Oczyszczanie wtórne lub oczyszczanie równie skuteczne (art. 4)

Glówna cecha dyrektywy, która byla najczesciej przedmiotem sporów, jest zawarty w art. 4 wymóg, aby scieki komunalne wprowadzane do systemów zbierania byly poddawane wtórnemu oczyszczaniu lub równowaznemu oczyszczaniu, tj. "w procesie obejmujacym zasadniczo oczyszczanie biologiczne z wtórnym osadzaniem lub innym procesem" i spelniajacym okreslone wymagania w zakresie dopuszczalnych wartosci stezen i minimalnego procentu redukcji, lub równowaznemu oczyszczaniu (art. 4 i zalacznik I). Ponadto, w przypadku zrzutów do wód slodkich i estuariów z aglomeracji o RLM ponizej 2 000 oraz zrzutów do wód przybrzeznych z aglomeracji o RLM ponizej 10 000, scieki komunalne podlegaja "wlasciwemu oczyszczaniu", tj. "za pomoca jakiegokolwiek procesu i/lub systemu usuwania pozwalajacego wodom, do których odprowadzane sa scieki, osiagac odpowiednie wskazniki jakosci oraz spelniac inne wymagania okreslone w przepisach niniejszej dyrektywy i w przepisach innych odpowiednich dyrektyw Wspólnoty” " (art. 2 pkt 9 i art. 7).

Na panstwa czlonkowskie, które nadal nie spelniaja tych wymogów, nakladane sa obecnie wysokie kary finansowe. Na przyklad Grecji nakazano zaplate ryczaltu w wysokosci 10 000 000 euro oraz okresowej kary pienieznej w wysokosci 3 640 000 euro za kazde pólrocze, do czasu pelnego zastosowania sie do wyroku Trybunalu. Co ciekawe, okresowa kara pieniezna ma byc zmniejszana za kazdy okres szesciu miesiecy o procent odpowiadajacy stosunkowi liczby RLM aglomeracji pozostajacych bez zgodnosci na koniec okresu do liczby RLM danych aglomeracji w chwili wydania wyroku .
Natomiast w przypadku, gdy w gre wchodzila tylko jedna aglomeracja, Portugalii nakazano zaplate 8 000 euro za kazdy dzien opóznienia we wdrozeniu srodków niezbednych do zastosowania sie do przepisów oraz zaplate ryczaltu w wysokosci 3 000 000 euro . Ostatnio w 2018 roku Wlochom nakazano zaplate ryczaltu w wysokosci 25 mln euro oraz okresowej kary pienieznej w wysokosci 30 112 500 euro za kazde pólrocze do czasu pelnego zastosowania sie do wyroku Trybunalu stwierdzajacego naruszenie . W tym samym roku , Grecji ponownie nakazano zaplate ryczaltu w wysokosci 5 mln euro oraz okresowej kary pienieznej w wysokosci 3 276 000 euro za kazdy szesciomiesieczny okres opóznienia .

Trybunal Sprawiedliwosci zauwazyl, ze nawet w przypadku duzej liczby malych aglomeracji, panstwa czlonkowskie nie moga powolywac sie na ograniczenia materialne, techniczne i budzetowe jako na srodek obrony, poniewaz prawodawca UE, "swiadomy zakresu prac infrastrukturalnych niezbednych do stosowania dyrektywy oraz kosztów jej pelnego wdrozenia, przyznal panstwom czlonkowskim okres kilku lat na wykonanie ich obowiazków" . Tymczasem Komisja, jako jedyna wlasciwa do decydowania o tym, czy nalezy wszczac postepowanie przeciwko panstwu czlonkowskiemu z powodu uchybienia zobowiazaniom, a takze do okreslania zachowania lub zaniechania, które mozna przypisac panstwu czlonkowskiemu i na podstawie którego nalezy wszczac takie postepowanie, stosuje ogólna praktyke, zgodnie z która, mimo ze dyrektywa wymaga 100% wskaznika zbierania, wszczyna takie postepowanie jedynie w odniesieniu do aglomeracji, których wskaznik zbierania jest nizszy niz 98% lub w przypadku, gdy niepobrane 2% pozostalosci stanowi RLM wiekszy lub równy 2000 .

W sprawie C-22/20 Trybunal odrzucil rozszerzajaca interpretacje argumentu Królestwa Szwecji dotyczacego odstepstwa od art. 4 ust. 2, która "prowadzilaby do interpretacji contra legem"; Trybunal uznal, ze przepis ten "jest jednoznacznie ograniczony do wyraznie okreslonych regionów wysokogórskich polozonych powyzej 1500 m n.p.m." .