WATER FRAMEWORK DIRECTIVE

Ochrona jakości wód realizowana jest przy wykorzystaniu kilku, zróżnicowanych rodzajów instrumentów prawnych.

Do najważniejszych należą normy jakości środowiska wodnego (standardy jakości/ wymagania jakościowe) oraz normy dozwolonej emisji zanieczyszczeń (standardy emisyjne), które „wyznaczają jednocześnie dwa podstawowe kierunki prawnej ochrony wód” . „Łączone podejście do norm jakości i norm emisji jest koncepcją rozwiązywania problemów przede wszystkim chemicznego zanieczyszczenia środowiska (zresztą nie tylko wód), dzięki której można przezwyciężyć ograniczenia związane z każdym jej elementem składowym z osobna i jednocześnie wykorzystać ich zalety” .

Trzecim instrumentem jest ochrona obszarowa (zob. pkt 6.4.7.), urzeczywistniana poprzez wyznaczanie obszarów specjalnych, przede wszystkim stref i obszarów ochronnych (innym celom służą obszary specjalne wyznaczane na potrzeby ochrony przeciwpowodziowej). Ponadto wyróżnić należy także ochronę ilościową wód, urzeczywistnianą w szczególności przez reglamentację poboru oraz programy retencji.

Wymagania, jakim powinna odpowiadać woda przeznaczona na wskazane (poniżej) cele (egzystencjalne, hodowla organizmów wodnych, rekreacja), określają rozporządzenia wykonawcze, ustanawiające standardy jakości wody (tzw. standardy imisyjne) .

Rozporządzenie dotyczące jakości wód powierzchniowych ustala także zasady pobierania i oceny próbek służących ocenie przestrzegania wymagań jakościowych .

Wymagania odnoszące się do wód podziemnych określone są w przepisach wykonawczych. Rozporządzenie ustala w szczególności warunki, jakie muszą być spełnione dla uznania, że wody podziemne znajdują się w dobrym stanie chemicznym, ewentualnie w słabym stanie chemicznym . Podobnie ustalono klasyfikację tych wód pod względem elementów fizykochemicznych, ustanawiając pięć klas jakości wód podziemnych.

Jeśli chodzi o wymagania jakościowe dotyczące zawartości w wodach substancji chemicznych, polskie ustawodawstwo nie konstruuje jak na razie odrębnych wymagań jakościowych dotyczących zawartości w wodach substancji chemicznych, opierając się w tej mierze faktycznie na przepisach dyrektywy 2008/105/WE w sprawie środowiskowych norm jakości w dziedzinie polityki wodnej , która określa wiążące, co do zasady, normy jakości dla śródlądowych wód powierzchniowych, określające średnie roczne i maksymalne dopuszczalne stężenie w wodach blisko 50 substancji wymienionych w załączniku nr 1 . Rozporządzenie wykonawcze do ustawy Prawo wodne określa natomiast substancje priorytetowe .

Jak wspomniano, stopniowa redukcja zanieczyszczeń powodowanych przez substancje priorytetowe jest jednym z podstawowych „celów środowiskowych” w ochronie wód. Szczególnym typem standardu jakościowego, mającego równocześnie charakter normy produktowej (ustalającej wymaganą jakość produktu), jest ustalenie warunków, jakim powinna odpowiadać woda przeznaczona do bezpośredniego wykorzystania na określone cele, w szczególności do picia. Wymagania te zostały ustalone w stosownym rozporządzeniu wykonawczym.

Jakość wody przeznaczonej do spożycia

Dla wody przeznaczonej do picia ustalono trzy grupy warunków – bakteriologiczne, fizykochemiczne i organoleptyczne, dla wód przeznaczonych do kąpieli zaś wskaźniki bakteriologiczne i fizykochemiczne oraz dla zakwitu sinic. Warunki te są liczbowo i opisowo określone w załącznikach do rozporządzenia, a ich przestrzeganie bada Państwowa Inspekcja Sanitarna. Dodatkowo ustalono także zalecane metody prowadzenia badań oraz częstotliwość pobierania próbek. Podstawę ustalania tych wymagań stanowią przepisy powoływanej już wcześniej ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę z kwietnia 2001 r.